No Rights Reserved - 2021 - Global Village Voice
ਇਸ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਦੇ ਵਾਧੂ ਭਾਸ਼ਾ ਸੰਸਕਰਨ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। (ਇੱਥੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ) ਹਰੇਕ ਦੇ ਲਿੰਕਾਂ ਲਈ।
ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁੱਝ ਇਸ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਉੱਠਦੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਹਨ, ਹਰੇਕ ਲਹਿਰ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਤਹੀਣ ਜੱਦੋਜਹਿਦ ਅਤੇ ਕਦੇ ਨਾ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਿਜੀ ਚੁਣੌਤੀਆਂ। ਕੁੱਝ ਨਾਸਵਾਰ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਸਵੈ ਬਣ ਗਏ ਹਨ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਤੱਕ ਜੀਵਿਤ ਰਹੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਸਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਯਾਦ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰੇਕ ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਵਿਰਾਸਤ, ਜੀਵਿਤ ਜਥੇ, ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤੇ ਭਰੋਸੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ।
ਸਾਂਝੇ ਸਦਗੁਣ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਗਟ ਸੱਚਾਈ ਦੇ ਇਹ ਪਿਛਲੇ ਲੀਡਰ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਯਕੀਨ ਕਰਨ ਦੀ ਹੀ ਚੋਣ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕਠੇ, ਇਸ ਗਲੋਬਲ ਪਿੰਡ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਉਹ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੇ ਜੋ ਇੱਕਲੇ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ: ਅੰਦਰ ਜੀਵਿਤ ਅਮਰ ਵਿਰਾਸਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਸਾਡੇ ਉੱਤਮ ਸਵੈ। ਸਾਡਾ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਵਰਚੂਅਲ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਗ੍ਹਾ ਵਜੋਂ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਜੋੜ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ, ਮਨਾਂ, ਅਤੇ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਮੁਕੱਰਰ ਇੰਜੈਕਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਹੈ।
ਇੰਨਫਰਮੇਸ਼ਨ ਟੈਕਨਾਲਜੀ ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਉਪਯੁਕਤ ਸਥਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਹੁਣ ਦੇ ਵਰਚੂਅਲ ਜਨਤਕ ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਹੋਣ ਅਤੇ ਸੁਣੇ ਜਾਣ ਲਈ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਣ ਲਈ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਦੀ ਜਨਤਾ ਦੀ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤਤਾ ਨੂੰ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਗਲੋਬਲ ਪੱਧਰ ਉੱਤੇ ਸਿਵਲ ਗੈਰ-ਆਗਿਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕਠੇ ਖੜੇ ਹੋਣ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਲਈ ਕਰਾਂਗੇ ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ।
ਗੁੰਢਲਦਾਰ ਚੁਰਾਹਿਆਂ ਉੱਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਹੈ - ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸਵੈ-ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੇ ਚੁਰਾਹੇ ਉੱਤੇ ਤ੍ਰਾਸਦੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਸਮਾਨ ਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਜਾਦ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗੀ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਵੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੋਂ ਪਾਰ ਉੱਚ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਨਾ ਅਤੇ ਝੁਕਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਭਾਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕੀਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮਨ ਲਈ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ-ਅਨੁਭਵ, ਸਾਡੀ ਜੰਗ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਬਨਾਮ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਸਾਡੀ ਜੰਗ ਸਿਰਫ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਅਤਿਆਚਾਰੀ ਦੀ ਹੈ - ਸਵਾਧੀਨਤਾ ਬਨਾਮ ਦਾਸਤਾ, ਜੁਲਮ, ਅਤੇ ਗੁਲਾਮੀ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਇਸ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਵੀ ਲੈਣ ਦੇਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਸੱਭ ਕੁੱਝ ਹੈ।
ਇਹ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮਨ ਦੇ ਇਹ ਅਤੇ ਸਾਡੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੈ।
ਵਧੇਰੇ ਸਮਝ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਡੂੰਘੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਜ਼ਾਦੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸਾਬਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸਵਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰਨ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇੱਕ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਜੋ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਆਦਮੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਸੋ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ - ਸਵੈ ਅਤੇ ਸਭ ਦੀ ਆਮ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ।
ਸਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਜੀਵਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਇਹ ਵਿਗਿਆਨ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ, ਗਿਆਨਵਾਨ ਮਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।
ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਸ ਸ਼ਾਖਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਜਾਣੂ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹੇ।
ਜਦੋਂ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਮਨੁੱਖ ਆਖਿਰਕਾਰ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣਗੀਆਂ। ਫਿਲਹਾਲ ਉਹ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਵਿਹਾਰਕ ਅਤੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਸ਼ਾਖਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲਟਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਇਕੱਲੇ ਚੋਣ ਦੁਆਰਾ, ਉਹ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।
ਸਾਡਾ ਸੱਤ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਇਨਕਲਾਬ ਅੱਗੇ ਕਿਸੇ ਜੀਵਿਤ ਜਾਂ ਮਰ ਚੁੱਕੇ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਅਣਗਿਣਤ ਵਿਰਾਸਤਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂਗੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਵੈ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਅਤੇ ਸਥਾਈ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਮਨੁੱਖ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਲੜਦਾ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਅਗਲੀ ਛੋਟੀ ਨਜ਼ਰ ਵਾਲੀ ਖੇਡ, ਲੜਾਈ, ਯੁੱਧ ਜਾਂ ਚੋਣ ਹਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਰ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ ਲਈ। ਜਿਸ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਉਹ ਲੜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਟਿਕਾਊ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਬੌਧਿਕ ਦਿਮਾਗ ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।
ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਤਬਦੀਲੀ ਇਹ ਸਭ ਜੀਵ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੱਚਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ। ਉਹ ਹੁਣ, ਬਾਅਦ ਦੀ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅੰਤ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਕਤੀ, ਸਟੇਸ਼ਨ, ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਚੜ੍ਹਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਸ਼ਾ ਇਕ ਪਾਸੇ ਅਤੇ ਅਪ੍ਰਸੰਗਿਕ, ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਝੂਠ ਬੋਲੇਗਾ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਸਵੈ-ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਦਾਅ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸਦਾ ਦਾਅ ਜਿੰਨਾ ਉੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਸਦਾ ਧੋਖਾ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ ਓਨੀ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡਾ ਦਾਅ ਉਸ ਲਈ ਕੋਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ।
ਉਹ ਸਵੈ-ਪੂਜਾ ਦਾ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਸਰੀਰ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਸਾਂਝਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਅਧੀਨ ਬੰਨ੍ਹੀਂ ਜੀਵਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਗਲੋਬਲ ਭੈਣਚਾਰੇ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਗਾਇਬ ਹੈ, ਜੀਵਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਹਰੇਕ ਬਾਡੀ ਸਰਕਾਰਾਂ, ਸੰਸਥਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ, ਰਸ਼ਟਰੀ-ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ, ਅਤੇ ਨਾਸਵਾਰ ਜਥਿਆਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਅਤੇ ਉੱਪਰ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਏਕਤਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਹੈ।
“ਅਸੀਂ,” ਇੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਿਲ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ “ਮੇਰੇ” ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਕੀਮਤੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ ਚੋਣ, ਬੌਧਿਕ ਸਵੈ-ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੇ ਉਲਟ।
ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਮਨੁੱਖ ਜਮਾਤ-ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ!
ਜਮਾਤੀ ਵਿਤਕਰਾ ਅਤੇ ਅਧੀਨਗੀ ਉਸ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਜਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸੱਤਾ ਦੀ ਪਿਆਸ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਵਾਲੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਛੋਟੇ ਧੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਅੰਨ੍ਹਾ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਵਾਲੇ ਅੱਧ-ਸੱਚ ਦੀਆਂ ਬੇਅੰਤ ਧਾਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਸਾਰੇ ਨਾਸਵਾਰ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਆਪਣੀ ਅਗਿਆਨੀ ਪੂਜਾ ਦਾ ਝੂਠਾ-ਨਬੀ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਉਸ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਉੱਠਾਂਗੇ, ਇਹ ਜਾਣਦਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਜੀਵ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖੀ ਮਨ ਅੰਦਰ ਦੁਰਲਭੱਤਾ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਮੰਨਦਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਕੱਲੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਕੋਣ ਮੁੜਦਾ ਹੈ? ਜੇ ਸਾਡਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਇਕ-ਪਾਸੇ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਰੰਗ, ਸਾਡੇ ਨਸਲੀ ਧਰਮ, ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਸਮਾਨ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਧੜੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ।
ਜੇ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋ-ਪੱਖੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਕੱਲੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਸਵੈ-ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਸਵੈ ਦੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਤੋਂ ਪਰੇ ਅਨੰਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਮਨ ਦੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਇੱਕ-ਤਰਫੀ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਵੈ-ਪੂਜਾ, ਨਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਸਵੈ ਅਤੇ ਸੱਚੀ ਰਿਫਲ਼ੈਕਟਿਵ ਸਤ੍ਹਾਹ ਦਰਮਿਆਨ ਅਗਿਆਨਤਾ ਦੀਆਂ ਕਈ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਪਰਤਾਂ ਨਾਲ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਸਾਡੇ ਸਟੇਟਸ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸੰਪਤੀ ਵਾਧੇ ਵਾਂਗ, ਕਰੀਬ ਸੂਖਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਰਚੂਅਲ ਅਤੇ ਅਦਰਿਸ੍ਥ ਤਾਜ , ਸੰਪਤੀ, ਅਤੇ ਰੋਬ ਸਹੀ ਹੈ॥ ਬਦਤਰ, ਜੇ ਸਾਡੇ ਸਟੇਟਸ ਅਤੇ ਸੰਪਤੀ ਘਟਦੀ ਹੈ, ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਸਵੈ-ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਮੁਲਾਂਕਮ ਰਾਹੀਂ ਸਜ਼ਾ ਪਾਏਗਾ।
ਚਾਹੇ ਅਸੀਂ ਸਾਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋ-ਰਾਹੀ ਮੰਨਣਾ ਚੁਣਦੇ ਹੋ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਫ ਨਾਲ ਆਜ਼ਾਦ ਲੋਕਾਂ ਵਜੋਂ ਜੀਉਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਜੋ ਯਕੀਨੀਨਨ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਚੌਣ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਨਿਮਨਤਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੋਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਮਨ, ਅਤੇ ਦਿਲ ਸਾਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਸੱਚ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਖੁੱਦ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਸਰਵ-ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਨਿਰਮਾਤਾ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਉੱਤਮ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਪਣੀਆਂ ਢਹਿੰਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਪ੍ਰਤੀ ਅੰਨ੍ਹਾ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੋਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਸ਼ਟ ਸਹਿਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਕਰੋੜਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਲਲਚਾਉਣ ਲਈ ਛੱਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਹ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਉੱਤੇ ਨਰਕ ਵਿੱਚ ਜੀਉਣ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਉੱਤੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਪਰਤਾਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਉੱਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇੱਛੁਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਸਵੈ-ਪੂਜਾ ਦਾ ਰਾਜ ਇਸ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਉੱਤੇ ਅਤੇ ਜੋ ਇਸ ਉੱਤੇ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ਉੱਤੇ ਸੱਚਾ ਆਤੰਕ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ।
ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪੋਤੇ ਪੋਤੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੋਤੀਆਂ ਉਸਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਤੋਂ ਪਾਰ ਹਨ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਅਤੇ ਸੰਭਾਵੀ ਦਰਦ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਜਾਨਵਰ ਹੈ। ਬਦਤਰ- ਉਸਦੇ ਜੀਵਿਤ ਵਿਵਹਾਰ ਅਧੀਨ ਕੋਈ ਪ੍ਰਤਿਪੱਖੀ ਜਾਨਵਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਉਹ ਅੰਨੇ ਸਵੈ-ਪੂਜਾ ਵਾਲੇ ਵੱਡੇ-ਚਿੱਟੇ ਵਾਰਨ-ਵਰਗੇ ਬਾਂਦਰ-ਬੰਦਰ ਜੋ ਸਾਡਾ ਜੀਵਿਤ ਅਤੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ। ਉਮੀਦ ਅਧੀਨ, ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਉਸਦੇ - ਸਾਡੇ ਆਮ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਪ੍ਰਤੱਖ ਦੁਸ਼ਮਣ - ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਉਹ ਨਾਸਵਾਰ ਖਤਰਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਵੈ-ਚੇਤੰਨ ਮਨ ਉੱਨਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦੂਰ, ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਅਨੰਤ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸਵੈ-ਨੁਕਸਾਨੇ, ਤਰਕਹੀਣ, ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਈ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਨਾਸਵਾਰ ਅਗਿਆਨਤਾ ਜੋ ਲੱਖਾਂ ਕਾਲਪਨਿਕ ਇੱਕ-ਪਾਸੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕੀ ਹੈ ਤੋਂ ਤਸੀਹੇ ਝੇਲਦੇ ਹਾਂ।
ਇਹ ਸਮਾਂ ਹੈ ਚੁਣਨ ਦਾ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਪਣੇ ਸਵੈ-ਪੂਜਾ ਦੇ ਇੱਕ-ਪਾਸੇ ਵਾਲੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾਲ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਵਿਅਕਤੀ? ਜਾਂ ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸ ਕੋਲ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਇੱਛਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਸਤਾਹਾਂ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਣੂ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਜਾਣੂ ਅੱਗੇ ਝੁਕੇ?
ਦੋਵੇਂ ਜੀਉਣਾ ਜੀਵਿਤ ਨਾਸਵਾਰ ਝੂਠ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦਰਮਿਆਨ ਜੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮੌਤ, ਸਭਿਆਚਾਰਿਕ ਤਬਾਹੀ, ਕਸ਼ਟ, ਅਤੇ ਦਰਦ ਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਰੋਲਰ-ਕੋਸਟਰ ਦੀ ਦੁਹਰਾਈ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਪੂਰਨ ਹੁੰਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਾਕ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਪੈਰੇ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸ਼ਬਦ ਉੱਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਉਡੀਕ ਸਵਾਗਤ ਪੱਤਰਾਂ ਦੀ ਸੀਰੀਜ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇੱਕਠੇ ਵਿਲੱਖਣ ਮਨ ਅਤੇ ਦਿਲ ਸਵੈਇੱਛਤ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਅਸੀਂ ਕਈਆਂ ਲਈ ਉਮੀਦ ਪੈਦਾ ਕਰਾਂਗੇ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੱਸ-ਗੁਣਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਾਂਗੇ।
